⭐️⭐️⭐️⭐️/5 Deze review bevat spoilers!
Twee zomers geleden boekten mijn vriend en ik een reis naar Samos, een Grieks eilandje vlak naast de westkust van Turkije. Traditiegetrouw bracht ik een bezoek aan de Standaard Boekenhandel om mij te voorzien van een nieuw boek. Op strand liggen zonnebaden staat bij mij gelijk aan boeken verslinden. Onder de aanbevelingen zag ik "Ariadne" staan, de debuutroman van Jennifer Saint. Een boek over een van de bekendste Griekse mythen terwijl ik op vakantie ben in Griekenland. De perfecte combinatie, leek mij. En dat was het ook. Het boek viel zo in de smaak, dat ik besloot om Saints tweede roman - "Elektra" - dit jaar te lezen.
"Elektra" vertelt het verhaal van de oorlog van Troje, door de ogen van drie vrouwen. Klytaimnestra, de zus van Helena van Troje en de vrouw van Agamemnon, die zint op wraak nadat haar man hun eerste dochter offert aan de Goden in ruil voor goede wind op weg naar Troje. Elektra, de jongste dochter van Klytaimnestra en Agamemnon, die vol trouw jarenlang wacht op de terugkomst van haar vader. Cassandra van Troje, de schoonzus van Helena van Troje en profeet van Apollo, die het leed van haar stad moet aanzien tijdens de tienjarige oorlog.
Elk hoofdstuk wordt afwisselend door de drie vrouwen verteld, waardoor we meer inzicht krijgen in wat deze oorlog voor elk van hen betekent en welke persoonlijke strijden hen wakker houden. Door de hoofdstukken op deze manier vertellen, refereert Saint op subtiele wijze naar het Griekse theater van vroeger; de spelers die één voor één hun monoloog opvoerden. We leren hen doorheen het boek steeds beter kennen, en worden hun transformatie doorheen de oorlog en de verschillende gebeurtenissen gewaar. De hoofdstukken verteld door Klytaimnestra zijn volgens mij de meest diepgaande. Saint weet je mee te sleuren in de haat die blijft groeien bij Klytaimnestra, en hoe zij jarenlang meticuleus voorbereidt hoe ze wraak zal nemen op haar man voor wat hij gedaan heeft. De hoofdstukken van Elektra en Cassandra zijn meestal iets korter en bevatten iets minder details dan die van Klytaimnestra. Ze zijn vaak wat repetitief, waarbij de nadruk wordt gelegd op de wrok die Elektra voelt jegens haar moeder en de vreselijke visioenen van Cassandra die niemand lijkt te geloven.
Saint slaagt erin om dit eeuwenoude verhaal in een nieuw, feministisch jasje te stoppen. Het mooiste aan dit boek is dat je je perfect weet in te leven in alledrie de vertellers. Door mee te worden genomen in hun kijk op de gebeurtenissen, ervaar je telkens een andere ontplooiing ervan. Er wordt op magnifieke wijze aangetoond hoe liefde, trouw en haat tot stand komen, en hoe wraak voortvloeit uit loyaliteit. Voor mij was het lezen van dit boek een emotionele belevenis, juist omdat je ieder personage zijn standpunt lijkt te begrijpen.
Na de twee boeken van Saint, kan ik zeggen dat ik officieel fan ben van het genre - en van de schrijfster. Er liggen alvast enkele nieuwe mythen op mij te wachten; zoals "Circe" en "De kruik van Pandora". Hopelijk heb ik ook bij jou interesse kunnen opwekken voor dit populaire genre, en beslis je - net zoals ik deed - om je te laten onderdompelen in de wereld van de Griekse mythologie.
Comments